skip to main |
skip to sidebar
Hayatımının çok sıradan ve tekdüze olduğunu düşündüğüm bir an, aslında durumun o kadar da feci olmadığını düşündüm.
Arabayı hep aynı yere park etmiyorum, evde ayakkabılarımı hep aynı yere koymuyorum.Evin içinde bir sürü farklı yerlerde unutulmuş terlikler var ki , bazen masanın altında bazen koltuğun yanında..Bunlar bana ait, sıkıcı değil .
Sigaramı mutfakta söndürüyorum bazen ise çıkış kapısıında.Her gün okula gidiyorum oğlum değişiklikleri pek sevmez, ama ben tam aksine hiç rutine bağlanamıyorum..
Bir saat bir cafede aynı sandalyede oturuyorsam, zaman ilerledikçe ya kalkıp başka bir yere gitmeliyim, yada yerimi değiştirmeliyim...
